Werkkleding en de fiscus
Werkkleding of vergoedingen voor aanschaf en onderhoud van
werkkleding zijn onbelast, mits de kleding ook als werkkleding kan
worden aangemerkt. In een handleiding voor de loonbelasting wordt
werkkleding omschreven als “kleding die gedurende het uitoefenen van de
dienstbetrekking of gedurende bepaalde perioden daarvan, moet worden
gedragen en die uitsluitend of nagenoeg uitsluitend daarvoor geschikt
is.
Hierbij kunt u denken aan een uniform voor een politieagent, bouwvakker,
brandweerman etc. Dit geldt ook als kleding specifiek voor een bepaalde
beroepsgroep is of op basis van Arbo wetgeving wordt verstrekt, zoals
een overall of veiligheidsschoenen.
Kleding waarop geen logo staat en die ook buiten het werk kan worden
gedragen is geen werkkleding. Als de inhoudsplichtige aan de werknemer
deze kleding geeft, wordt de tegenwaarde als loon in natura belast.”
Onder werkkleding valt ook kleding die is voorzien van een of meer duidelijk zichtbare, aan de werkgever gebonden, beeldkenmerken (bijvoorbeeld een bedrijfslogo) met een oppervlakte van tenminste 70 cm2 in totaal. (artikel 24 uitvoeringsregeling loonbelasting).
Uit het voorgaande mag duidelijk zijn dat het aanbrengen van bedrijfslogo’s op kleding niet alleen voordelen heeft als promotie voor het bedrijf. Het kan ook voorkomen dat kleding of vergoedingen voor kleding of het onderhoud daarvan bij het inkomen van werknemers moet worden opgeteld.
Ook de door de werkgever ter beschikking gestelde kleding die niet aan de voorwaarden voor werkkleding voldoet, is onbelast zolang deze kleding aantoonbaar op de werkplek blijft. Ook buiten werktijd. Bijvoorbeeld in een kast of locker (artikel 57 uitvoeringsregeling loonbelasting en besluit uit 2009).